اختلال پر شنوایی را با میگرن اشتباه نگیرید

اختلال پرشنوایی بلای جان افراد تیز گوش

شنوایی یکی از بزرگترین نعمت هایی است که خداوند در اختیار ما قرار داده است و باید از آن به دقت محافظت کنیم .درک غیر طبیعی از میزان بلندی صوت را پُرشنوایی یا تیزی شنوایی می گویند. پرشنوایی معمولاً با کاهش شنوایی همراه نیست. شنوایی سنجی این بیماران معمولاً طبیعی گزارش می شود. در صورتیکه کاهش شنوایی همراه با کاهش تحمل صدا باشد به آن رکروتمان می گویند.

افراد پرشنوا محدوده شنوایی باریکی دارند. به عنوان مثال فرد صدای زیر 50 دسی بل را نمی شنود و صداهای بالای 80 دسی بل برایش آزاردهنده است. وزوز گوش می تواند با پرشنوایی همراه باشد. گاهی این دو شکایت با هم بروز می کند و گاهی یکی مقدم بر دیگری تظاهر می یابد.

کم شنوایی یک مشکل بسیار بزرگ است و در افراد باعث بروز مشکلات فراوانی می شود اما از سوی دیگر شنوایی بسیار قوی هم می تواند مشکلاتی به مراتب بزرگتر به لحاظ روحی و جسمی ایجاد کند.

کارشناسان به افرادی که در محیط های پر سر و صدا دچار مشکلاتی چون سردرد، تهوع، سرگیجه و شنیدن وزوز در گوش می شوند توصیه می کنند حتماً به متخصص مغز و اعصاب یا شنوایی سنجی مراجعه کنند زیرا مشکل آنها می تواند به جز سردرد میگرنی، ازپرشنوایی هم باشد.

گفتنی است، پر شنوایی یک اختلال است که معمولاً با سردرد میگرنی اشتباه گرفته می شود و باعث می شود فرد صداهایی بیشتر از افراد عادی بشنود.

پر شنوایی نوعی اختلال آزار دهنده در شنوایی است

این صدا ها از تیک و تاک ساعت گرفته تا صدای لوله آب و سایر اصواتی که افراد عادی بی تفاوت از کنار آنها رد می شوند و گوش آنها این اصوات را به مغز ارسال نمی کند در یک فرد مبتلا به پرشنوایی به یک کابوس وحشتناک تبدیل می شود.

کارشناسان به افراد مبتلا به این اختلال توصیه می کنند از پوشاننده های گوش استفاده نکنند ، زیرا هنگامی که گوش صدایی را نمی شنودقدرت شنوایی خود را بالاتر می برد و این باعث افزایش میزان حساسیت گوش ها برای شنیدن اصوات می شود.

کارشناسان به این دسته از افراد توصیه می کنند با مراجعه به متخصص می توانند از روش های درمانی مانند روان درمانی ، مصرف داروهای ضد استرس و آرامبخش و تکنیک های برطرف کردن تنش برای کاهش عوارض این اختلال بهره مند شوند.

اغلب این افراد به خاطر اختلال پرشنوایی دچار سردردهای مزمن هستند و همینطور از مشکلاتی چون کج خلقی و عدم تمرکز رنج می برند.

متاسفانه این بیماری درمان قطعی ندارد و تنها با رعایت تکنیک های آرامبخشی می توان شدت عوارض آن را کاهش داد.

پرهیز از مجاورت در مکان های پرسرو صدا ، نوشیدن مایعات، عدم استفاده از هدفون برای مدت طولانی ، انجام ورزش و تنظیم ساعت خواب می تواند به تعدیل مشکلات ناشی از این اختلال کمک کند.

کارشناسان اعتقاد دارند هزاران نفر در دنیا به این اختلال مبتلا هستند اما از وجود آن مطلع نیستند زیرا در اغلب اوقات به اشتباه مشکلاتی چون سردرد، سرما خوردگی، عفونت گوش میانی و حتی مشکل گیجگاه در عوض بیماری آنها تشخیص داده می شود.

اختلال پر شنوایی را با میگرن اشتباه نگیرید